Од 2006 година здружението за терапевтско и рекреативно јавање „Нада - Врбовец“ секојдневно ги поддржува лицата со попреченост и оштетен вид,  обезбедувајќи подобри услови за живот, подобро психофизичко здравје и поголема вклученост во локалната заедница.

Грижата за животните, терапевтско и рекреативно јавање, работа со деца и млади и хуманитарни активности се само дел од секојдневието на ова здружение кое заедно со бројни волонтери, поддржувачи и членови секојдневно вложува напори за подобрување на својата заедница.

Младен Дакиќ, претседател на здружението и инструктор, Сузана Сакиќ, проект менаџер и Ена Мијатовиќ, волонтер, ни открија кои се придобивките од терапевтското јавање, престојот во природа и дружењето со посвоените животни, како е хуманата мисија на здружението „ Нада“ се развиваше во изминатите 16 години и како можете да станете дел од оваа прекрасна и уникатна приказна.

Како е формирано здружението за терапевтско и рекреативно јавање „Нада“? Како се разви вашата мисија?

Младен: Мајка ми и јас јававме и отсекогаш сакавме коњи и животни. Бевме воспитани да се обидуваме да им помагаме на другите, па затоа бевме водени од оваа желба да направиме нешто повеќе за другите - особено за децата со пречки во развојот. Така, во 2006 година го основавме здружението за терапевтско и рекреативно јавање „Нада - Врбовец“, едно од првите здруженија во Хрватска што спроведе терапевтско јавање за деца со пречки во развојот, како што се церебрална парализа, мускулна дистрофија, Даунов синдром, аутизам итн. мисијата беше, барем преку делот каде што знаеме (ние сме лиценцирани инструктори за јавање, односно терапевтско јавање) да направиме нешто за нив, да им го разубавиме денот, а во случај на континуирани пристигнувања, да го подобриме квалитетот на животот. За оние кои не знаат, терапевтското јавање има бројни позитивни ефекти врз физичкото здравје и психо-социјалното функционирање. Ги зајакнува мускулите на целото тело, ги намалува мускулните грчеви  карактеристични за некои дијагнози и ги зајакнува стабилноста и држењето на телото. Исто така, комуникацијата со коњот ја подобрува интеракцијата на децата со околината и позитивно влијае на самодовербата итн. Покрај терапевтското јавање, како љубители на јавањето, се трудиме оваа љубов да им ја пренесеме и на другите, па дел од мисијата е да обезбедиме школа за јавање за сите други деца и граѓани. Од десетте корисници што ги имавме на почетокот и двајца волонтери, сега броиме над 40 корисници со попреченост, десет корисници кои се занимаваат со рекреативно јавање и околу 20 волонтери (со тоа што обезбедуваме бесплатна школа за јавање на сите заинтересирани волонтери).

Комбинацијата на љубов кон децата и животните нè води низ нашата работа. Повеќето коњи (како и другите животни на нашиот имот) имаат своја приказна. На пример, Тина се спаси од евтаназија, Гром се спаси да не заврши во кланица, Амон и Пени се коњи со здравствени проблеми, па не им беа пожелни на сопствениците, а сите овде служат за спроведување на терапевтско јавање и донесе насмевка на лицата на децата.

Која беше вашата мотивација за работа во непрофитниот сектор?

Сузана: Во студентските денови почнав да волонтирам и тогаш сфатив дека преку непрофитниот сектор се нудат и надополнуваат разни работи кои не се систематски решени или се недостапни преку редовниот социјален, образовен, здравствен  систем и сл. . Покрај тоа, брзо сфатив дека да се биде активен во непрофитниот сектор нуди многу простор за креативност (во смисла на изнаоѓање начини за одговор на одреден социјален проблем, дизајнирање активности, наоѓање можности за финансирање итн.) и дека таквиот ангажман е одличен вид на неформално учење и можност за меѓусебно запознавање. По завршувањето на факултетот и преку досегашните работни места, секогаш сум била повеќе фокусиран на непрофитниот сектор. На крајот, тоа ме доведе до моето сегашно вработување во здружението „Нада“.

Како се финансира Здружението за терапевтско и рекреативно јавање „Нада“? Со кои различни видови донатори соработувате и на кој начин? На кој начин можат оние кои сакаат да ја поддржат работата на здружението? Каква поддршка е најпотребна во моментов?

Сузана: Здружението се финансира преку донации од граѓани, придонеси од бизнис секторот и проекти финансирани од јавност. Така, во последните две години многу помогна што реализираме два проекта - „Терапевтско јавање до социјална инклузија“ и „Психогима - подобрување на менталното здравје преку спортски активности“. Првиот споменат проект е тригодишен (2020-2023) и е финансиран од Министерството за труд, пензискиот систем, семејство и социјална политика. Вториот е едногодишен и е кофинансиран од Министерството за здравство и Градот Врбовец. Покрај тоа, ние сме имплементатори за вклучување на неколку помали проекти во кои во финансирањето учествуваат Градот Врбовец и Загребската покраина. Има и донации од граѓани и разни компании, а во помала мера и членарини, бидејќи членарините се доброволни и произволни, во зависност од финансиските можности на нашите членови.

Младен: Соработуваме со донатори кои објавуваат јавни тендери за проекти за здружување преку аплицирање за тендери, транспарентно спроведување на проекти и известување за реализацијата на проектите, додека испраќаме благодарници до донаторите кои не се од јавниот сектор и се обидуваме да ги информираме преку фотографии од активностите што ги реализираме.

Оние кои сакаат можат да ја поддржат работата на нашето здружение со донирање на сметката: HR2223600001101897373 (Загребачка банка).

Покрај финансиската поддршка, потребна ни е и помош во работата, а новите волонтери се секогаш добредојдени. Можете да не контактирате преку Фејсбук страницата, по пошта на projekti.nadavrbovec@gmail.com или на мобилниот телефон: +385 91 573 6452.

На кои активности сте најмногу фокусирани во моментов? Кои се најважните идни планови и цели што планирате да ги реализирате?

Сузана: Како што можете да видите од името на здружението, ние сме главно фокусирани на терапевтски и рекреативни активности на јавање. Дејноста терапевтско јавање е наменета за деца и возрасни со пречки во развојот, а дејноста рекреативно јавање е за сите заинтересирани граѓани кои сакаат да научат да јаваат и кои избираат да јаваат како начин на занимавање со физичка активност и поминување на слободното време. Иако фокусот е на овие две активности, други активности се одвиваат во помал обем преку проектите што ги реализираме. Имаме креативни работилници за деца со пречки во развојот, група за поддршка на нивните родители, онлајн психолошко советувалиште за деца и млади луѓе и вежбање на отворено.

Младен: Во иднина би сакале да најдеме можност да изградиме монтажна, затворена сала за јавање за да може активностите за јавање да се одвиваат во сите временски услови и да може да понудиме низа спортски и рекреативни програми кои ќе бидат достапни за што е можно повеќе граѓани.

Волонтерите се суштински дел од вашето здружение. Како добивате волонтери и како тие придонесуваат за вашата работа?

Младен: Токму, волонтерите многу ни помагаат во работата и се суштински дел од нашето здружение. Голем дел од нивната работа во здружението е работа со животни (помагање во грижата за коњи и други животни кои се на имотот на здружението) и комуникација и работа со деца со пречки во развојот (помош од нула за часови по терапевтско јавање), така што понекогаш и луѓето кои се љубители на животни имаат склоност да работат со деца, сами се пријавуваат, понекогаш доаѓаат кај нас по взаемни препораки, понекогаш некој доаѓа да не посети и на крајот сака да остане и да волонтира. Тоа беше случај со нашата волонтерка Ена; нејзиното искуство може да биде најдобриот одговор на ова прашање.

Ена: Во здружението „Нада“ првпат дојдов во 2016 година како посетител. Оттогаш ги убедував моите родители да почнам да волонтирам, но тие секогаш имаа изговори - „уште си млада“, „втор викенд е“... По три години успеав и дојдов во здружението како волонтер. Научив многу за коњите и воопшто за животот со милениците. На почетокот ми беше тешко кога на терапевтско јавање доаѓаа деца и млади луѓе со различни дијагнози, со кои не бев запознаена. Сепак, брзо се навикнав и се дружев со корисниците на здружението. На сите им препорачувам да го пробаат - сигурно ќе им се допадне да бидат во природа, да поминуваат време со животни и да запознаваат нови пријатели.

Сузана: Би сакала да ја пофалам Ена што покрај тоа што помага во грижата за животните и изведувањето на терапевтско јавање, помага и со фотографското знаење и вештини, па често се фотографира за здружението. Верувам дека многумина имаат знаења и вештини кои можат да помогнат, се зависи од тоа во што се гледа себеси, но секако дека е можно да се најде соодветно место за секого.

На кои други начини ја вклучувате заедницата во вашата работа и што ви носи тоа?

Сузана: Заедницата е вклучена во нашата работа на различни начини. На пример, студентите на Факултетот за ветеринарна медицина и кинезиологија понекогаш доаѓаат на пракса кај нас, а вработените во продавницата ДМ доаѓаат да волонтираат кај нас како дел од корпоративното волонтирање. Во последно време воспоставуваме соработка со локалните училишта и развиваме проекти за квалитетно поминување на слободното време на децата (во природа и со животни). Покрај внатрешното задоволство, ова носи поголема видливост и вреднување на работата на здружението во јавноста, со што се зголемува бројот на потенцијални корисници кои се вклучуваат во нашите активности и потенцијални донатори.

Здружението работи и со онлајн психолошко советувалиште за деца и млади. Кажете ни повеќе за тоа.

Сузана: Онлајн психолошкото советувалиште е дел од проектот финансиран од Министерството за здравство, „Психогима – подобрување на менталното здравје преку спортски активности“. При пријавувањето на јавен конкурс, кој делумно беше фокусиран на ментално давење, решивме да ги надополниме нашите редовни активности за јавање коњи. Иако јавањето само по себе има позитивен ефект врз менталното здравје (врзување со коњот и развивање доверба, зајакнување на самодовербата итн.), натпреварот беше објавен во време кога сите зборуваа за негативните ефекти од пандемијата со КОВИД – 19 за менталното здравје на децата и младите, па како одговор на овој проблем и дополнителен придонес кон ефектите од проектот е основано онлајн психолошко советувалиште. На сите прашања во онлајн советувалиштето одговара магистер по психологија вработен во основно училиште кој има стекнато искуство со работа со деца и млади. Интернет-советувалиштето е анонимно, а до него можат да имаат деца и млади од различни делови на Хрватска и регионот. Тие можат да аплицираат во советувалиштето преку веб-форма.

Дали и на кој начин соработувате со други непрофитни организации, здруженија и фондации?

Младен: Соработуваме со други здруженија, најмногу со здруженија насочени кон работа со лица со пречки во развојот. Ваквата соработка ни овозможува да размениме знаење и искуство за попрофесионално да им пристапиме на нашите корисници и да бараме еден од друг да учествуваме во различни активности. Бидејќи на нашата фарма има и други животни, освен коњи, а повеќето се посвоени животни, би сакал да ја истакнам соработката со германската фондација Pfoten Life eV, која дава поддршка во грижата за напуштените животни. Така, благодарение на нивната месечна финансиска поддршка, успеавме да го посвоиме магарето Мија, кое беше каснато од кучиња и имаше тешки телесни повреди, а по лекување на Факултетот за ветеринарна медицина најде дом на имотот на нашето здружение.

На кој начин мислите дека Здружението за терапевтско и рекреативно јавање „Нада“ придонесува за развојот на филантропијата во Хрватска?

Сузана: Здружението придонесува за развој на филантропијата преку изнаоѓање начини за бесплатни часови по терапевтско јавање, што е многу важно за децата со попреченост и нивните родители, кои често се оптоварени финансиски и со разни животни проблеми. Во претходните прашања не прашавте за волонтирањето во здружението, кое воедно е еден од придонесите за развој на филантропијата. Преку волонтирањето се проширува ланецот на луѓе кои се подготвени да го донираат своето време за другите.

Кои се најголемите предизвици со кои се соочувате на работа?

Младен: Ние сме во мала заедница која гравитира во Загреб, па затоа што младите од Врбовац одат во Загреб на образование и подоцна често се вработуваат таму, понекогаш е тешко да се задржат волонтери или да се најдат вработени кои би биле подготвени да останат тука за долгорочно.

Сузана: Поврзано со тоа, еден од предизвиците е финансирањето преку проекти. Проектите се претежно едногодишни или тригодишни, така што на некого може да му се понуди вработување, со можност за поголем ангажман доколку се одобрат нови проекти. Меѓутоа, бидејќи сите се стремат кон одредена сигурност, тие избираат работни места кои им нудат долгорочна сигурност. Работата „од проект до проект“ во непрофитниот сектор често е прифатлива додека не се појави постабилна деловна можност. За да се соочиме со овој предизвик, дефинитивно треба да го искористиме знаењето што го стекнавме со учеството на првата едукација за собирање средства за непрофитни организации во Хрватска, „Yellow Dot“ (голема благодарност до организаторите и едукаторите). Сепак, потребно е време да се навикнеме на ваквите активности и културата на собирање средства целосно да заживее во Хрватска.

Кои се најголемите успеси кои здружението ги има постигнато досега, а што сè уште сакате да ги постигнете?

Младен: Најголемите успеси се што успеавме да ги направиме часовите за јавање бесплатни за децата со пречки во развојот и за сите други граѓани кои сакаат да научат да јаваат и да се занимаваат со рекреативно возење. Секој напредок на децата - придонес за подобрување на нивното здравје и емоционална состојба и подобрување на социјализацијата - го сметаме за успех. Но, сепак сакаме да постигнеме спортско-рекреативен центар со затворена сала за јавање, каде би продолжиле со досегашните активности, но и дизајнирале нови, а преку кој јавањето би го направиле достапно за голем број граѓани.